Tak o wystawie opowiada jej kurator Arkadiusz Półtorak:
A o to wystawa:
Nie ma prawdy kobiety, dlatego jednak, że ten otchłanny rozstęp
prawdy, ta nie-prawda jest «prawdą». Kobieta jest mianem tej nie-prawdy
prawdy.
// Jacques Derrida, Ostrogi. Style Nietzschego,
przeł. B. Banasiak //
Thomas Stearns Eliot, The Waste Land – cz. III, The Fire Sermon
Eliot-imperialista jest
poetą urbs
aeterna, poetą chwały Rzymu – żywej, choć zbrukanej. Nie
dziwi tedy cześć, jaką darzył twórca nie tylko Baudelaire’a (co
pochwaliliby jego prekursorzy-symboliści), ale także Wergiliusza (na
co wspomniani poprzednicy by nie przystali). Drugim obliczem rzeczonego
miasta jest Babilon z Apokalipsy – i gdy „imperium” niszczeje, a Koniec tego,
co Wergiliusz nazywał wiecznym, zbliża się: to właśnie miasto,
które widzimy. To właśnie Blick ins Chaos.
// Frank Kermode, Babylonish Dialect,
przeł. AP //
Derek Jarman, Jubilee – fragment
"W Margate na plaży
Nic niczym uwieńczę,
Z niczym połączę
Nic.
Połamane paznokcie,
brudne ręce.
Nikt u mnie w domu
O niczym nie marzy,
Nie czeka, nie pragnie
Nic".
// T. S. Eliot, Jałowa ziemia
– cz. III, Kazanie
ogniste, przeł. Cz. Miłosz //
Chris Cunningham, Frozen (teledysk do piosenki Madonny)
Przecież widziałem
Sybillę na własne
oczy w Kumach, gdzie
ją trzymają
w wiszącym słoju, a
kiedy młodzieńcy
zapytali: czego chcesz
Sybillo?
odpowiedziała im: chcę
umrzeć!
// Petroniusz, Satyrykon, przeł. Cz. Miłosz; motto Jałowej Ziemi Eliota //
Maya Suess, Enchanted Karaoke: I've Got You Under My Spell 1: Radical Judgement
Transmutation Song
[Lady Makbet] Przybądźcie,
przybądźcie, o wy duchy (…) z płci mej mię wyzujcie…
// W. Shakespeare, Makbet //
Edward Dwurnik
Kobieta (prawda) nie
pozwala się wziąć.
Kobieta, prawda naprawdę
nie pozwala się wziąć.
// J. Derrida, Ostrogi. Style Nietzschego //
Dajmy na to, że prawda
jest kobietą – jak to? Nie jestże uzasadnionym podejrzenie,
iż wszyscy filozofowie, o ile byli dogmatykami, źle się
znali na kobietach? Iż straszliwa powaga, niezdarne natręctwo,
z jakim ku prawdzie zmierzać dotychczas zwykli, niewłaściwymi
były i nieprzystojnymi środkami, by właśnie zjednać sobie
białogłowę? To pewne, iż się zjednać nie dała: a dogmatyka wszelkiego rodzaju
w postawie żałosnej i bezsilnej stoi. J e ś l i jeszcze w ogóle
stoi!
// F. Nietzsche, Poza dobrem i złem,
przeł. St. Wyrzykowski //
